Monday, March 12, 2007

BETTER THAN THE DANES


Η εθνική ομάδα της Δανίας της δεκαετίας του '00, περισσότερο από τους καλούς ακραίους χαφ (Lovenkrands, Gronkjaer) χαρακτηρίστηκε από το τρελό δίδυμο των καραφλών αμυντικών χαφ της: του Stig Tofting και του Thomas Gravesen. Σκυλιά. Κτήνη. Γαμάτοι. Καθιέρωσαν το πρότυπο του σύγχρονου ανασταλτικού μέσου με τη never-say-die νοοτροπία.
Στην Ελλάδα έχουμε έναν τέτοιο και το blog δηλώνει μεταμέλεια που δεν το έχει επισημάνει νωρίτερα. Ο Ιβάν Τάσιτς δεν έχει μόνο ίδιο σουλόύπι με τους Δανούς συναδέλφους. Είναι γρήγορος, βλέπει γήπεδο, έχει μεταβίβαση, δε μασάει τα αρχίδια του και αυτή τη στιγμή είναι ίσως ο πιο υποτιμημένος μέσος του πρωταθλήματος. Η χθεσινή του εμφάνιση (ειδικά για όσους τον δάγκωσαν από το κρύο μέσα στο ΟΑΚΑ) ήταν εμφατική της τεράστιας αξίας του. Τέτοιους παίκτες θέλουμε. Έτσι, για να γουστάρουμε...

3 comments:

ekswfrenwn said...

Καλά ρε συ,που τον θυμήθηκες τον Θεό τον Stig;Μιλάμε για μορφή των γηπέδων!Όσο για τον Τάσιτς,τους μοιάζει τρομερά.Σαν να βγήκε από κλωνοποίηση των Δανών.Πάντως το λυπήρο με το χθεσινό ματς ήταν άλλο,το οποίο δεν αναφέρθηκε καθόλου από τους "έγκριτους":ο Κορδονούρης ήταν ο μαοναδικός Έλληνας στην 11άδα του Εργοτέλη.Κάκο αύτο για μια επαρχιακή ομάδα,χωρίς όμως να αμφισβήτω την αξία των ξένων παίκτων του,που τουλάχιστον τα δίνουν όλα για τη φανέλα του

THE NIVA said...

Ο Κορδονούρης είναι μορφή με τα γκρικ φρύδια και τα όλα του. Το παρατηρήσαμε όλοι χθες αυτό και νομίζω ότι για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι τα όσα ακούγονται περί ελλήνων παικτών που πονάνε την ομάδα, είναι παραμύθια. Αν έβλεπες πώς έπαιζε ο Τάσιτς, ο Κένεντι, ο Χίμπλινγκερ, ο Μίλαντιν κλπ, θα νόμιζες ότι έχουν το σήμα του Εργοτέλη tattoo στην καρδιά...

ekswfrenwn said...

Το πως θα παίζει ένας παίκτης είναι μεσα στην καρδιά και στο μυαλό του.Δηλαδή π.χ. αν ο Στολτίδης ή ο Καλλιτζάκης πήγαιναν σε ομάδα Β' Ιταλίας και ήταν(θεωρητικά) τα πρώτα ονόματα,δεν θα έπαιζαν με το ίδιο πάθος;Πάντως οι ξένοι του Εργοτέλη ήταν άψογοι και το μόνο που δεν μπορείς να τους πεις ότι δεν δίνουν το 101% της ψυχής τους στο γήπεδο.Μέχρι και ο (παικταράς) Ογκνιένοβιτς,όσο αντέχει,τρέχει σαν παλαβός,κι ας έχει στο μανίκι του "γαλόνια" απο το πέρασμα του στη Ρεάλ