Πέρα από γκέλες (ο Παναθηναϊκός ανακυρήσσεται μακράν το πλέον απρόβλεπτο κλαμπ της χρονιάς-κάτι είναι κι αυτό), διαιτητικές σφαγές (ο Σκούφαλης έκανε την τρελίτσα στις δηλώσεις μετά τη θεατρική βούτα του, ο Βρύζας ακόμα δεν έχει καταλάβει τι έγινε στο πρώτο μπέναλντι στο Περιστέρι), γκολάρες (Χαραλάμπους, Σκούφαλης, Τζαβέλλας) και πανηγυρισμούς για τα πανηγύρια (Χαραλάμπους εγκέν), η αγωνιστική χαρακτηρίστηκε από τις γιούχες.
Θέτω προβληματισμό. Τι να κάνει ο οπαδός; Να στηρίξει κάθε μέλος της ομάδας για το καλό ή με τσαμπουκά να αξιώσει την απομάκρυνση από το μαντρί των μαύρων προβάτων; Οι περιπτώσεις διαφέρουν. Στη μία (Χριστοδουλόπουλος), το ουουου ήταν εκκωφαντικό. Ο "οικοδόμος", όπως τον αποκαλούν, μάλλον θα πρέπει να κάνει καθημερινές δηλώσεις για το μεγαλείο του ΠΑΟΚ, να αυτομαστιγωθεί έξω από τη Θύρα 4, να προσκηνύσει στη φωτογραφία του Κούδα, και όλα αυτά πάλι δε θα τον σώσουν. Την πάτησε άσχημα το παιδί, παραμυθιάστηκε και βιάστηκε και καλό θα ήταν να τα βρουν γρήγορα εκεί πάνω γιατί πέρσι ο Λάζαρος ήταν μακράν ο πιο φερέλπις νεαρός του πρωταθλήματος.
Στην άλλη περίπτωση (Ενσαλίβα), τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Θεωρητικά ο παίκτης τα έδωσε όλα (5/10 του βάζει ο Βαρβαρέσος στη SportDay βέβαια) χθες και όταν πήγε να πετάξει τη φανέλα στον κόσμο, τον έλουσαν κυριολεκτικά με αποτέλεσμα να φύγει κλαμμένος. Ο θεός Λίνεν τον κάλυψε όσο έπρεπε, ρίχνοντας την μπηχτή ότι θα φύγει καλύτερα με δυο γκολ κατά της ΑΕΚ την τελευταία αγωνιστική. Η ιστορία μας διδάσκει ότι κανείς δεν πρέπει να διαπραγματεύεται με άλλες ομάδες στο μέσον της σεζόν. Βέβαια, από την άλλη μιλάμε για υποκρισία των οπαδών, που αν ο παίκτης έφευγε κυριλέ στο τέλος του έτους, θα μιλοούσαν με περηφάνεια για άλλον ένα παίκτη που έβγαλε η ποδοσφαιρομάνα πλατεία (έστω και μέσω Καναδά).
Δεν ξέρω εσείς τι λέτε. Εγώ πιστεύω το εξής. Η ομάδα νομίζω είναι πάνω από όλους και θεωρώ ότι τουλάχιστον την ώρα του αγώνα οι αποδοκιμασίες ωφελούν μόνο τον και καλά πληγωμένο ψυχισμού του "οπαδού που τα δίνει όλα". Από την άλλη, αν ποτέ γυρίσει ο Γκέκας στον ΠΑΟ (μπράβο του για το Σάββατο, by the way), δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα...
2 comments:
Εγώ προσωπικά,όταν ο Παπαλουκάς είχε έρθει τη πρώτη φορά με την ΤΣΣΚΑ στον Κορυδαλλό το 2004,τον χειροκρότησα,ασχέτως αν όλο το γήπεδο τον αποδοκίμαζε.Επίσης,τις πρώτες φορές που ο Λουτσιάνο ερχόταν ως αντίπαλος στην έδρα μας,πάλι όλοι τον έκραζαν(θυμάμαι τον Άκη στην εκπομπή της Θύρας 7 να τον αποκαλεί "Λουτσιανίτσα"),και ο μόνος λόγος που μπορώ να υποθέσω ότι το έκαναν ήταν επειδή είχε ένα φραστικό επείσοδιο με τον Ανατολάκη που του'χε κάνει 3 δολοφονικά τάκλιν.Και μην κοιτάτε την τελευταία φορά που με τον Ατρόμητο αποθεώθηκε με το ματς να λήγει 4-1...
Nomiza oti den milame gia omades opos o Pao kai o OSFP... kano lathos???
Post a Comment