Η Λάρισσα παραμένει η μονάδικη επαρχιακή ομάδα που κατάφερε να ανταγωνιστεί επί μία σειρά ετών τις παροδοσιακές δυνάμεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Τη δεκαετία του 80 η βυσσινί θύελλα συμμετείχε σε τρεις τελικούς κυπέλου (82, 84 και 85) και κερδίσε τον τελευταίο, συντρίβοντας τον πρωταθλητή ΠΑΟΚ με 4-1. Εκείνα τα χρόνια, η ΑΕΛ συγκέντρωσε νεαρούς και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές από την περιοχή της Θεσσαλίας (Γκαλίτσιος, Βουτυρίτσας, Ζιώγας, Βαλαώρας, Μητσιμπόνας, Καραπιάλης είναι οι πιο γνωστοί), οι οποίοι ανδρώθηκαν ποδοσφαιρικά μέσα στην ομάδα και τελικά κατέκτησαν το πρωτάθλημα του 88.Η δοκιμασμένη συνταγή της δεκαετίας του 80 δε φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα τη σύγχρονη τεχνική ηγεσία. Η φετινή ομάδα είναι ένα σύνολο λεγεωνάριων και βετεράνων. Ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που προέρχεται από τα φυτώρια και αγωνίζεται τακτικά είναι ο Γκαλίτσιος, ενώ ταλαντούχοι και κυρίως εξελίξιμοι έλληνες παίκτες του βασικού κορμού μοιάζουν να είναι μόνο οι Καλαντζής, Γκίκας και Αλωνεύτης. Η σχετικά πετυχημήνη πέρσινη πορεία (η οποία οφείλεται περισσότερο στη δύναμη και τον ενθουσιασμό της έδρας, παρά στην ποιότητα της ίδιας της ομάδας) μάλλον παρέσυρε το Δώνη στο λανθασμένο καλοκαιρινό σχεδιασμό της ομάδας, υπό το πρίσμα των άμεσων επιτυχιών. Η επιλογή της συμμετοχής στα προκριματικά του Ιντερτότο τον Ιούνιο ήταν από ατυχής ως αστεία και σίγουρα ανακόλουθη με τις "στόχος είναι η παραμονή" περσινές προσδοκίες.
Φέτος, το θέαμα που παρουσιάζει η ΑΕΛ στο γήπεδο είναι μετριότατο (ακόμα και για τα ελληνικά standards) και φυσικά αποτυπώνεται στη βαθμολογία. Οι βυσσινί έχουν κερδίσει εκτός έδρας μόνο τον Ιωνικό των 1000 προβλημάτων (που έπαιζε και με 10), ενώ εντός πετυχαν νίκες μόνο εναντίον της Ξάνθης και του Ατρόμητου, ομάδες που την εποχή που αντιμετώπισαν την ΑΕΛ είχαν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις και εμφανίστηκαν κατώτεροι του αναμενόμενου. Στις τελευταίες δε 5 αγωνιστικές, το βυσσινί αλογάκι ασθμαίνει και μένει πίσω, με τέσσερις ήττες και μία ισοπαλία στο Ηράκλειο. Επί πλέον, ακολουθούν δύο εκτός έδρας ματς με ΟΣΦΠ και ΠΑΟ, οπότε στον ενδιάμεσο εντός έδρας αγώνα με τον Εργοτέλη, η νίκη είναι παραπάνω από απαραίτητη. Ελπίζω η δωρεάν είσοδος που πρότεινε σήμερα ο Πηλαδάκης να αποσκοπεί απλά στο γενικό ξεσηκωμό και όχι στη δημιουργία γενικευμένης ζούγκλας, αν και ομολογώ ότι οι σκηνές απείρου κάλλους που έχουμε δει κατά καιρούς στα ελληνικά γήπεδα σε αντίστοιχες περιπτώσεις "βγάζουν γέλιο", μέχρι να γίνει η στραβή βέβαια.Κατά πάσα πιθανότητα, η ΑΕΛ και φέτος δε θα κινδυνεύσει με υποβιβασμό, αλλά προοπτική για τη δημιουργία μιας ομάδας που να μπορέσει να επαναλάβει ή έστω να πλησιάσει τα κατορθώματα του 80, τερματίζοντας μέσα στην 4αδα, δε φαίνεται να υπάρχει, καθώς οι περισσότεροι ποδοσφαριστές που συνθέτουν τη 18αδα βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους. Χώρια που είναι ντροπή η ομάδα που είχε κάποτε στις τάξεις το "μάγο του κάμπου" να περιμένει την ένταξη των συμπαθών κατα τα άλλα ποδοσφαιριστών Φωτάκη και Μπαχράμη για να βελτιώσει το επιθετικό της παιχνίδι.
No comments:
Post a Comment