Friday, November 16, 2007

ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ...



ο Ντανιέλ Λάρα Γκαρσία, κατά κόσμον Ντάνι και κατά Αλέφαντον Μπάνι.
Μεγάλη απώλεια...

2 comments:

Anonymous said...

Ελάχιστος Φόρος Τιμής στο Μεγιστοτεράστιο ΛΑΡΑ ΓΚΑΡΣΙΑ ΝΤΑΝΙ:

Ωδή Νο.1: Η Τσικνοπέμπτη
Η Τσικνοπέμπτη έφυγε,
μαζί και το ντουμάνι,
θα ‘σαι για πάντα στην καρδιά,
Λάρα Γκαρσία Ντάνι.

Ωδή Νο.2: Η Αποθέωση
Καραϊσκάκη έμπαινες και σε αποθεώναν,
και τα γκολάκια έβαζες σα βάρβαρος ο Κόναν,
οι κατσαρές οι μπούκλες σου έγραψαν ιστορία,
γεια σου παιχτούρα αέρινη, Λάρα Ντάνι Γκαρσία

Ωδή Νο.3: Η Πλάνη
Πες μου πως είναι ψέματα,
πες μου πως είναι πλάνη,
πες μου πως δε σε διώξανε,
Λάρα Γκαρσία Ντάνι.

Ωδή Νο.4: Η Εξορία
Εξόριστο σε στείλαμε,
σου στήσαμε πλεκτάνη,
πες μου πως μας συγχώρεσες,
Λάρα Γκαρσία Ντάνι

Ωδή Νο.5: Ο Αέρινος Τεχνίτης
Στις ντρίμπλες μα και στο κοντρόλ,
κανένας δε σε φτάνει,
τεχνίτη εσύ και αέρινε,
Λάρα Γκαρσία Ντάνι.

Ωδή Νο.6: Το Τρίλημμα
Προσωπικά αν μ’ έλεγαν,
Ριβάλντο ή Ζιοβάνι,
εσένα θα ‘χα είδωλο,
Λάρα Γκαρσία Ντάνι.

Ωδή Νο.7: Η Διάρροια
Μονάχα με τη σκέψη σου,
διάρροια τους πιάνει,
σουβλιές και πόνος στην κοιλιά,
Λάρα Γκαρσία Ντάνι.

Ωδή Νο.8: Περί Ιστορίας
Από τους Τούρκους έχασαν,
οι Έλληνες ρουφιάνοι,
γιατί δε σ’ είχαν αρχηγό,
Λάρα Γκαρσία Ντάνι.

Ωδή Νο.9: Περί Γυναικείου Φύλου
Τη γκόμενα του φίλου μου,
θα ‘λεγες γκομενάρα,
αν τη θωρούσες μια φορά,
Ντάνι Γκαρσία Λάρα.

Ωδή Νο.10: Ο Αποχωρισμός
Πέθανα όταν έφυγες,
μου ‘στειλαν και στεφάνι,
δεν την παλεύω κάστανο,
χωρίς εσένα Ντάνι.

Ωδή Νο.11: Η Σύνοψις
Στης Βαρκελώνης τα στενά,
και στο μουντό λιμάνι,
μεγάλωσες κι ανδρώθηκες,
Λάρα Γκαρσία Ντάνι.

Ήσουνα πάντα μπον-βιβέρ,
εδάμαζες τον ταύρο,
που να το φανταζόμουνα,
ότι θα 'ρθεις στο "γαύρο".

Τέτοια τιμή μας έλαχε,
και πως να το βαστάξω;
όταν τα δίχτυα τα κουνάς,
μου έρχεται να κλάψω.

Στα Λιόσια ήσουν χορευτής,
και λέγαμε "τι κάνει;",
μα έχεις κι άλλα να μας πεις,
Λάρα Γκαρσία Ντάνι....

Και το διαρκείας πούλησα,
δε θέλω να 'μαι μέλος
μια ιστορία τρυφερή,
έφτασε πια στο τέλος.

Ο πόνος μου είναι βαρύς και άδειο μου το βλέμμα
Αχ, Θεέ μου κάνε όλο αυτό να είναι ένα ψέμα.

Στέκω αμίλητος, βουβός, υγρά είναι τα μάτια,
μονάχος τώρα περπατώ, σε έρμα μονοπάτια.

Για δες καιρό που διάλεξε ο μύθος για να φύγει,
τώρα που η κρίση είναι βαθιά κι οι παιχταράδες λίγοι.

Η θύμησή σου ζωντανή σακούλες να μοιράζεις,
αβυσσαλέος και ψυχρός, παστέλια να μοιράζεις.

Την προκυμαία θα διαβώ και θα σταθώ στην άκρη,
θα ενωθεί με το νερό το αλμυρό το δάκρυ,
κι αιώνια θα προσμένω το πλοίο να δω να φτάνει,
ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙΣ ΛΑΡΑ ΓΚΑΡΣΙΑ ΝΤΑΝΙ

ekswfrenwn said...

Πρώτα απ'όλα χαιρετίζω τον φανατικό fightclubόφιλο chavez.

Δεύτερον,πρέπει να είμαι ο μοναδικός παγκοσμίως που έτρεφε συμπάθεια στον ποδοσφαιρίστη Ντάνι.Τον θυμάμαι στη Μαγιόρκα του Κούπερ το 1999 να τους πηγαίνει σχεδόν μόνος του στον τελευταίο τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων.Τότε μου είχε κάνει τρελή εντύπωση.Είχε σκοράρει και τον τελικό με τη Λάτσιο,στον οποίο τελικά έχασαν με γκολ του Νέντβεντ στο τελευταίο δεκάλεπτο...Μέτα μετεγγράφη στη Μπάρτσα(μάλιστα τότε ήταν η πιο ακριβή μεταγραφή Ισπανού παίκτη),αλλά μπάλα έπαιξε μόνο την πρώτη χρονιά σε μια ομάδα που έπαιζε τρομερή μπάλα μέχρι που βρήκε μπροστά της την πυρηνοκίνητη Βαλένθια(πάλι του Κούπερ)...Δυστυχώς δεν είχε ανάλογη συνέχεια,αλλά πάντα ήταν σεμνός και ταπεινός...Δεν ξεχνάμε,τέλος,την πρώτη του εμφάνιση στη Ελλάδα ως παίκτη του Ολυμπιακού,ένα γαλάζιο μπλουζάκι με σήμα ένα τεραστιό φύλλο μαριχουάνας,που γέννησε το θεϊκό σύνθημα "Ντάνι ντουμάνι για πάντα στο λιμάνι"...Μετά από το Θρύλο ένα χρόνο δεν βρήκε ομάδα,και στην αρχή της φετινής χρονιάς πήγε στη...Μαχανταόντα στο Α' τοπικό της Μαδρίτης.Δεν πειράζει Ντανιέλ Γκαρσία Λάρα...Η πουτάνα η ζωή δεν είναι δίκαια...Θά'σαι πάντα στις καρδιές μας!