SAVE IONIKOS-IONIKOS

Μπορεί το μοντέλο προέδρου που υιοθέτησε ο πατήρ και υιός Κανελλάκης να μη θεωρείται το πλέον σύγχρονο και κυρίως πολιτισμένο, γεγονός όμως παραμένει ότι ο Ιωνικός είναι το μεράκι τους και ο τρόπος ανταπόδωσης στην περιοχή που γεννήθηκε και μεγάλωσε η εταιρεία εμπορίου ποτών που κατέχουν.
Μπορεί τα ξύδια και τα γουρουνόπουλα να αποτέλεσαν τον κύριο λόγο του θανατηφόρου καρδιακού του πατέρα, αλλά το άγχος της σωτηρίας του Ιωνικού σίγουρα δε βοήθησε την κατάσταση...

Μπορεί ο Ιωνικός να αποτελεί ακόμα μία συνοικιακή ομάδα του λεκανοπεδίου που κόβει maximum 1000 εισητήρια, αλλά είναι μία ΠΑΕ που δε χρωστάει πουθενά, που ποτέ κανείς ποδοσφαιριστής δεν παραπονέθηκε ότι δεν πληρώθηκε και που τα τελευταία χρόνια καταφέρνει να παραμένει στην κατηγορία κόντρα στο κατεστημένο που τη κυνηγάει αλύπητα. Όπως έλεγε και ο Κάρπετ στο ραδιόφωνο κάποτε, "επειδή κερδίζουν ένα πέναλτυ ανά τρία χρόνια, δεν προπονούνται στις εκτελέσεις, οπότε και αυτό το χάνουν."

Σε μία χώρα στην οποία κάποιος εμπλέκεται με το ποδόσφαιρο, είτε για να ικανοποιεί τη ματαιοδοξία του όταν διάφοροι τυχάρπαστοι τον αποκαλούν πρόεδρο, είτε για να πλουτίσει παρανόμως (ρημάζοντας το ταμείο ή κλείνοντας τεράστια κρατικά συμβόλαια), ιδιοκτήτες σαν την οικογένεια Κανελλάκη μάλλον αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα, εκτός και αν αποδεικτεί ότι όταν πηγαίνεις στο μπουφέ σε μία δεξίωση στο Μαξίμου και ζητάς ένα ουίσκυ-πάγο σε ψηλό, ο μπάρμαν σου βάζει J&B.

Save Ionikos-Ionikos!