Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΟΛΩΝ

Το τρομερό με αυτόν τον τύπο με το περπάτημα της πάπιας δεν είναι ούτε τα γκολ που έχει βάλει, ούτε το αραχτό στυλ που έχει στο γήπεδο. Αυτό που κάνει ο Ντρούλιτς καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο σέντερ φορ του πρωταθλήματος είναι να παίζει πλάτη, να υποδέχεται τη μπάλα και να τη σπάει τέλεια (συνήθως με τη μια) στους επερχόμενους συμπαίκτες του. Νομίζω ότι στον ΟΦΗ ξεκινάει ο Οφορίκουαγιε επειδή απλά συνδυάζεται καλύτερα με τον Ντρούλιτς και όχι επειδή είναι καλύτερος από το Νουαφόρ. Στο Καραϊσκάκη τρεις φορές έπαιξε τέλεια το 1-2 έξω από την περιοχή του Ολυμπιακόυ, τη μία σκόραρε, την άλλη μπερδεύτηκε ο Σιμιτς και πλάσαρε αούτ, την τρίτη η μπάλα κατέληξε στο δοκάρι. Πριν από δύο αγωνιστικές τα ίδια, στο πρώτο ημίχρονο είχε αποσυντονίσει όλη την άμυνα της ΑΕΚ. Απορώ γιατί στην ΑΕΚ δεν τον αγόρασαν, νομίζω ότι είναι ακριβώς ότι της έλειπε από την επίθεση.

ΑΠΟ ΤO E-BAY ΣΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ

Όταν έπαιζε στον Παναθηναϊκό και στον Ηρακλή τον βλέπαμε και γελάγαμε. Όταν έπαιζε στην Πορτσμουθ, οι φίλαθλοι της ομάδας απηύδησαν και τον έβγαλαν σε πληστηριασμό στο e-bay, ώστε να απαλλαχτούν από την παρουσία του κάτω από τα γκολπόστ. Φέτος στον Άρη των μανατζερ και της διοικητικής ανυπαρξίας, παραδόξως πως βρήκε την ηρεμία του, προφανώς δούλεψε το καλοκαίρι και θέτει υποψηφιότητα για το βραβείο του καλύτερου τερματοφύλακα της χρονιάς. Δεν είναι μόνο τα τρία πέναλτυ που έχει αποκρούσει, όσο η σιγουριά που επιτέλους εμπνέει στην άμυνα του, η οποία είναι η πέμπτη καλύτερη του πρωταθλήματος. Α, τον Χαλκιά εννοώ!

PORCA MISERIA...

Κάποτε ο Γιάτσεκ (ο σαγόνιας, ο βήχας...) ανέλαβε τον Παναθηναϊκό, ο οποίος είχε 6 χρόνια να πάρει πρωτάθλημα. Οι πρώτες δηλώσεις του είχαν ως κύριο μήνυμα τη δημιουργία νέας ομάδας και επ ουδενί δεν έθεταν ως στόχο το πρωτάθλημα. Η ιστορία έγραψε ότι ο ΠΑΟ εξασφάλισε πρωτάθλημα στις αρχές του δευτέρου γύρου και πήρε και το Κύπελλο.

Ο Παράσχος σήμερα (χθες) νομίζω ακολουθεί αυτό το παράδειγμα. Οι φωνές περί μιζέριας, δείχνουν ξεκάθαρα το πρόβλημα που έχει ο λαός του ΠΑΟΚ. Ίσως επειδή ενδόμυχα ξέρουν ότι δύσκολα θα διεκδικήσουν κάτι παραπάνω από την τρίτη θέση (και αν...), τουλάχιστον θέλουν να ακούν φανφάρες και υποσχέσεις. Αν με την ΠΑΟΚτσίδικη πίεσή τους, οδηγήσουν τον Παράσχο σε αναδίπλωση και αναγκαστεί να πει ότι παρερμηνεύτηκαν τα λόγια του, θα έχουν καταστρέψει τις όποιες ελπίδες του ΠΑΟΚ να κάνει κάτι με αυτό τον προπονητή.

Το γιατί κάποιοι προτιμάνε να γυρνάνε πλευρό σε τακτά χρονικά διαστήματα για να μη διακόψουν τα όνειρά τους, αντί να ξυπνήσουν και να παλέψουν, is beyond me.

ODE TO BABIS O' TENNES

Συνήθως οι προπονητές δοκιμάζουν ένα μέτριο σέντερ-φορ στη θέση του κεντρικού αμυντικού, αρκετές φορές μάλιστα με επιτυχία (ο Μαυρίδης παραμένει το καλύτερο παράδειγμα, ο Λαμπριάκος είναι η εξέλιξη του είδους ως το πρώτο ζωντανό υβρίδιο). Ο Μπάμπης Οτεννές (μία λέξη) για μια ακόμα φορά έδειξε στους συναδέλφους του τι πάει να πει προπονητής με όραμα που προσπαθεί να βελτιώσει το ίδιο το ποδόσφαιρο.

Στον αγώνα με τη Λάρισα κατέπληξε τα πλήθη και τοποθέτησε στην κορυφή της επίθεσης ένα παγκίτη αμυντικό (το Τζαβέλα). Φυσικά, όπως συνέβη με όλους τους μεγάλους ηγέτες και οραματιστές, η ιστορία δικαίωσε το Μπάμπη Τοντεννέ (μία λέξη πάντα) και ο Τζαβέλας έγινε το μοναδικό σεντερ-φορ που αποβάλλεται στο 40' έχοντας αντικρίσει δις την κίτρινη κάρτα. Ειδικά η δεύτερη κίτρινη αποτελεί ένα ποδοσφαρικό αριστούργημα, όπου ο σέντερ-φορ της Κέρκυρας έξω από την μεγάλη περιοχή της αντίπαλης ομάδας προσπαθεί να βρει τη μπάλα και τελικά κλοτσάει το Γκαλίτσιο στο γλουτό (κυριλέ). Κρίμα που στο ποδόσφαιρο τα πάντα είναι δανεικά και η τύχη γύρισε την πλάτη στη Κέρκυρα στο δεύτερο ημίχρονο, γιατί αν έπαιρνε απότελεσμα, πιθανολογώ ότι ο Μουρίνιο των Βαλκανίων θα έκανε δηλώσεις τύπου "προφήτη Δανιήλ". Όπως και να έχει, εύγε Babis Ο' Tennes , ανυπομονούμε να δούμε την 11αδα της επόμενης αγωνιστικής κόντρα στον Ατρόμητο.

Freddy vs Jason...

... Godgilla vs King Kong και Μίετσελ εναντίον Κόκε. Τα δύο καλύτερα σέντερ φορ του πρωταθλήματος (για να μην αναφέρω και τον Περόνε τώρα και εκνευριστώ με τους τυχάρπαστους της ομάδας μου) αγωνίζονται στους "αιώνιους" της Θεσσαλονίκης. Αν και o Ισπανός είναι αυτός που κλέβει τις εντυπώσεις με τα άψογα τελειώματα και τις απλές κινήσεις κάθετα στην περιοχή, προσωπικά πρότιμω τον Πολωνό (ο οποίος 5 χρόνια έφτασε ένα βήμα από τον ΠΑΟ ύστερα από συστάσεις του Βαζέχα), γιατί σκοτώνεται για την ομάδα του και κάνει τους πάντες γύρω του καλύτερους. Τρανή απόδειξη το γεγονός ότι σκόραρε μέχρι και ο Τόργκελε. Πάντως στην ίδια ομάδα ως επιθετικό δίδυμο θα έκαναν παπάδες.

ΠΕΙΡΑΖΕΙ...

... δηλαδή που έφαγε λίγο ξυλίκι ο Κούγιας;

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ DIEGO

Forlan that is... Όσοι είναι οπαδοί της United, θα θυμούνται το γέλιο που προσέφερε ο καημένος ο Ουρουγουανός, μέχρι να μπορέσει να σκοράρει το πρώτο του γκολ στην Premiership. Μόλις το έβαλε όμως άλλαξαν τα πάντα. Μετά τα έκανε όλα πουτάνα. Γκολ με τη United, γκολάρα στο Μουντιάλ του 2002, σπουδαίες εμφανίσεις με Βιγιαρεάλ. Αναγνωρίσθηκε ο άνθρωπος.

Σάντορ έρχεται η σειρά σου, τώρα δε θα σε σταματάει τίποτα...

ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ...

... σε έναν από τους πιο αξιόπιστους φορ των ελληνικών γηπέδων. Ο Θωμάς Κυπαρίσσης, λίγο πριν κλείσει τα 36, απομακρύνθηκε από την τελευταία του ομάδα, τη Λάρισα του Δώνη και του Πηλαδάκη, τη στιγμή που πήραν για φορ τον 34-χρονο Κόζλεϊ με επιφανή καριέρα στη Μεγαλόνησο, μπας και τους σώσει τη χρονιά. Ο ίδιος δήλωσε ότι ήθελε να συνεχίσει αλλά ότι δεν είναι στο χέρι του. Η καριέρα του δεν ήταν flashy. ΠΑΣ Γιάννινα, Άρης, Σκόντα, και βοηθήστε με σε αυτά που ξέχασα. Μπορεί να είχε κορμί ξυλοκόπου (ειρωνικό για έναν Κυπαρίσση) αλλά το πάθος και η αντίληψη του παιχνιδιού που είχε τον αποζημίωσαν. Και κυρίως τις ομάδες που πάντα προσπαθούσε να σώσει. Δε θα ξεχάσω ποτέ ένα περσινό παιχνίδι του με την ΑΕΛ στο Αλκαζάρ. Όταν του ακυρώθηκε αδίκως ένα γκολ που έβαλε και με τρελό πείσμα, μέσα σε 5 λεπτά είχε ξανασκοράρει με έγκυρο τρόπο. Ωραία φάτσα, πωρούκλα, μπορεί να μην τον θέλησα ποτέ στην ομάδα μου, νομίζω όμως ότι μια παράλληλη πραγματικότητα (τύπου "Back To The Future 2") θα τον δικαίωνε εν τέλει. Αδικήθηκες Θωμά, αλλά ποιος τους γαμεί; Κάποιοι δεν ξεχνάνε τις τίμιες αξίες...

ΤΩΡΑ ΠΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΠΑΛΙΑ...

... ο Ντάνουτ Λούπου. Γιατί ο σούπερ ντούπερ Βραζιλιάνος "Πια" που έφερε ο ΠΑΟΚ είναι η καλύτερη περίπτωση ατόμου που ήρθε στην Ελλάδα. EVER. Κατηγορία για συνέργια σε δολοφονία έχουμε - ο ξάδερφός του λέει σκότωσε έναν ταξιτζή αλλά οι κατηγορίες (του αθηναϊκού κράτους άραγε;) έπεσαν ηρωικά στη δίκη. Κατηγορία για ροζ σκάνδαλα, διονυσιακά όργια σπίτι του και ματαίωση φιλικού αγώνα επειδή οι παίκτες ήταν πτώματα επίσης έχουμε - θεός ο τύπος, δεν το συζητάω, the wolf within και όλα τα σχετικά. Κατηγορία ότι δεν τηρούσε τους όρους διατροφής της κόρης του έχουμε - αυτό τουλάχιστον τον έστειλε για καμιά βδομάδα μέσα. Μιλάμε για τεράστια προσωπικότητα. Αν δείξει ψήγματα έστω του ταλέντου του, θα ξεχάσουμε μια για πάντα το λήσταρχο Λούπου, of Panathinaikos and Korinthos fame. Τα μάτια όλων στην Τούμπα παιδιά. Σήμερα δεν παίζει, αλλά από εγκληματικές πράξεις, μπορούν και μόνοι τους, με το στόχο Σάλπι απέναντί τους.

Και μια βασικότατη διευκρίνηση: Ο νέος άσος του ΠΑΟΚ ουδεμία σχέση έχει με το σπουδαίο χαφ της ΑΕΚ (και της Καστοριάς, αν ενθυμούμαι καλώς) των 80s, Νίκο Πια.

SAVE ΙΩΝΙΚΟΣ-ΙΩΝΙΚΟΣ Vol.ΙΙ

Εφόσον η ίδια η διοίκηση του Ιωνικού αποφάσισε ότι η ομάδα υποβιβάστηκε, καλό θα ήταν οι φωστήρες σκα(τα)ουτερς, τεχνικοί διευθυντές, πρόεδροι και λοιποί παράγοντες των υπολοίπων ΠΑΕ να μην αφήσουν παίκτες όπως ο Ντα Κόστα, ο Βουρεξάκης και ο Ονουάτσι να πάνε χαμένοι. Ειδικά ο πρώτος αγωνίζεται εύκολα σε οποιαδήποτε ελληνική ομάδα και υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να πουληθεί και σε καλή τιμή μετά από 2-3 χρόνια. Μπορεί να μην έχει το ταλέντο του Τουρέ, αλλά συγκριτικά με το Μάρκο Νε ή τα πιτσιράκια της ΑΕΚ είναι μια κλάση πάνω. Όσο για το Βουρεξάκη, όπως σωστά είχε σημειώσει και ο εξωφρενών είναι μαζί με τον Πρίττα (επιτέλους επιστρέφει) η επιτομή του αμυντικού χαφ.

ΕΚΕΙ... ΕΚΕΙ... ΣΤΗ Β' ΕΘΝΙΚΗ?

Δεν είναι τόσο η μικρή βαθμολογική διαφορά μεταξύ της 6ης (Αιγάλεω - 22β) και της πρoτελευταίας ομάδας (Λάρισα - 18β) που δυσχαιρένει την εύρεση των άλλων δύο που θα ακολουθήσουν τον Ιωνικό στη Β' Εθνική, όσο η παρεμφερής δυναμικότητα όλων αυτών των ομάδων. Μια πρόχειρη εκτίμηση μπορεί να γίνει βάσει του προγράμματος... Από κάτω προς τα πάνω:

Λάρισα: Το Αλκαζάρ δεν είναι τόσο σκληρή έδρα όσο πέρυσι. Στις επόμενες 30 μέρες κρίνεται η παραμονή του Δώνη καθώς η ΑΕΛ υποδέχεται Κέρκυρα, Ιωνικό και Πανιώνιο. Στη συνέχεια ακολουθούν τα αγγούρια, καθώς αντιμετωπίζει τους 5 πρώτους της βαθμολογίας. Στα μείον ότι η ομάδα φέτος δείχνει αλλαζονική. Είναι προτελευταία και η διοίκηση διαρρέει ότι θα κυνηγήσει το κύπελο Ελλάδας. Επί πλέον δεν έχει βελτιωθεί καθόλου κατά τη διάρκεια της χρονιάς.

Απόλλων Καλαμαριάς: Μαζί με τον Πανιώνιο, η πλέον συμπαθής ομάδα. Πολύ καλά οργανωμένη. Η βασική της 11αδα κοντράρει στα ίσα οποιοδήποτε αντίπαλο όπως φάνηκε και εναντίον του ΠΑΟ σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Δυστυχώς η ομάδα άργησε να πάρει μπροστά και κάποιοι παίκτες αν τραυματιστούν είναι αναντικατάστατοι. Κόλαση το ματς την τελευταία αγωνιστική εντός με Λάρισα, λέμε να κανονίσουμε εκδρομή Θεσσαλονίκη.

Πανιώνιος: Μάλλον έχει το πιο βατό πρόγραμμα και υποδέχεται σχεδόν τους πάντες στην έδρα του. Η βαθμολογική του θέση τον αδικεί, έχει βελτιωθεί ραγδαία σε σχέση με την αρχή της χρονιάς και δε θα κινδυνέψει.

Εργοτέλης: Ήταν το πρώτο φαβορί για υποβιβασμό μέχρι που πήρε αυτήν την παικτούρα τον Ογκνιένοβιτς, ο οποίος ξεκώλιασε μόνος του όλη την (πολύ καλή μέχρι σήμερα) άμυνα της Ξάνθης. Αν συνεχίσει έτσι, σώνεται ακόμα και αν απλά καθαρίσει τα εντός έδρας παιχνίδια (γιατί εκτός έδρας είναι η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος). Τις τελευταίες 5 αγωνιστικές θα κριθούν τα πάντα καθώς αντιμετωπίζει Καλαμαριά, Άρη, Λαρισα, Κέρκυρα, Αιγάλεω.

Ατρόμητος: Υποδέχεται σχεδόν τους πάντες στο Περιστέρι. Το θέμα είναι ότι η ομάδα δε ρολάρει. Από την άλλη υπάρχουν ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται χρόνια με την ομάδα, πονάνε τη φανέλα και θα πεθάνουν στο γήπεδο για να πετύχουν τη σωτηρία με πρώτο και καλύτερο τον αρχηγό Κορακάκη. Αν ο Κοκότοβιτς αποδεικτεί τουλάχιστον αξιοπρεπής, η ομάδα δε θα κινδυνέψει, αλλά ούτε και θα βγει Ευρώπη.

Άρης: Το μεγάλο ερωτηματικό. Το υλικό του σίγουρα είναι καλύτερο από τις υπόλοιπες ομάδες, αλλά αυτή η ομάδα μοιάζει να ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί. Πάνω που βρήκε μια ισορροπία, οι μανατζαραίοι που κάνουν κουμάντο έφαγαν τον Όγιος. Πολύ ευνοϊκό πρόγραμμα πάντως. Τις τελευταίες 2 αγωνιστικές υποδέχεται Καλαμαριά και Ατρόμητο. Στα μείον ότι τον κυνηγάει η διαιτησία. Αν ο νεοφερμένος Ερνάντες δεν κάνει γης μαδιάμ την ομάδα, μπορεί να κτυπήσει την 6η θέση.

Ξάνθη: Πολύ εύκολο πρόγραμμα. Μόνο ερωτηματικό το γεγονός ότι οι ομάδες του Κωφίδη αργούν να πάρουν μπρος. Ο Πανόπουλος εκτός από το να γράφει ανακοινώσεις, ξέρει και τους κατάλληλους ανθρώπους στα κατάλληλα πόστα ώστε η χρονιά να τελειώσει αναίμακτα.

Κέρκυρα: Η "έκπληξη" της χρονιάς, προσωπική άποψη ότι είναι πλασματική η θέση της στη βαθμολογία. Μετά τα δύο επόμενα εκτός παιχνίδια με Λάρισα και Ατρόμητο θα αποδεικτεί του λόγου το αληθές. Αναμένεται ο Μπάμπης ο Τεννές να πετάξει τη μάσκα που φορούσε στο πρώτο γύρο και η Κέρκυρα να εφαρμόσει το τρομερό σύστημα "11 πίσω από τη μπάλα". Πολύ δύσκολο πρόγραμμα αφού εντός υποδέχεται κατά σειρά Αιγάλεω, Ξάνθη, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ηρακλή και Εργοτέλη την προτελευταία αγωνιστική. Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενονα υποβιβαστεί και απλά στο νησί, όπως και πρόπερσι, να μείνουν με τη μεγάλη νίκη επί του ΠΑΟ στο χέρι.

Ηρακλής: Βρίσκει το δρόμο του με το Μπουμπένκο, αλλά η στάση της διοίκησης παραμένει ακατανόητη. Έδιωξε τους καλύτερους παίκτες και προχθές "τσακώθηκε" με τον προπονητή για το μεταγραφικό μπάτζετ. Κρίμα για το περσινό αριστούργημα του Κωφίδη αν και λόγω έλλειψης σοβαρού ανταγωνισμού, μπορεί να τερματίσει έκτος.
Αιγάλεω: Ο Χατζάρας και κυρίως οι Μητρόπουλοι ξέρουν τον τρόπο και η ομάδα για μία ακόμα χρονιά δε θα κινδυνέψει, αλλά δε θα μπορεί να δώσει και παιχνίδια σε φίλους και γνωστούς.

Αnd the winner is.... Κέρκυρα, Εργοτέλης, Καλαμαριά και Λάρισα θα παλέψουν τις 3 τελευταίες αγωνιστικές μεταξύ τους για την παραμονή. Με μία πρώτη ανάγνωση η Καλαμαριά είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Εγώ πάντως πιστεύω σε αυτή την ομάδα που κάθε χρόνο ξεκινάει ως πρώτο φαβορί για υποβιβασμό και τελικά σώνεται σχετικά εύκολα. Εάν οι χειμερινές μεταγραφές του Εργοτέλη δεν αποδεικτούν φωτοβολίδες, τότε προβλέπω ότι του χρόνου δε θα μας κάνουν παρέα η Κέρκυρα και η προσωπική μου αντιπάθεια, η Λάρισα, εφόσον στον κάμπο δεν αλλάζουν μυαλά και συνεχίσουν να ονειρεύονται ευρωπαϊκά μεγαλεία.

50-50

Φτάσαμε 14 αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος και ήδη οι μισές ομάδες άλλαξαν προπονητές. Η απολύσεις των Παράσχου και Όγιος είναι διαφορετικές μεταξύ τους περιπτώσεις. Η πρώτη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αγνωμοσύνη αλλά μπορεί κανείς να κατανοήσει την πρόθεση του Σπανού να ανανεώσει την ομάδα. Η δεύτερη έχει άλλα διαπλεκόμενα από πίσω, τα οποία δε γνωρίζω και δε με πολυενδιαφέρουν. Πάντως σίγουρα υπήρξε σοβαρός λόγος για να γίνει.

Και στις δύο περιπτώσεις όμως οι αλλαγές χαρακτηρίζονται από κοντόφθαλμη σκέψη. Ο μεν Σπανός θα μπορούσε κάλλιστα να περιμένει ως το καλοκαίρι (εκτός αν πίστευε ότι με Παράσχο κινδυνεύει να πέσει) και εκεί να δώσει το boost στην ομάδα (επενδύοντας παραπάνω εννοείται), ο δε Άρης (όποιος κι αν τον διοικεί) λογικά πρόκειται να μετατραπεί σε κέντρο διερχομένων για να ικανοποιηθούν τα ντιλς των διαφόρων λατίνων μανατζαραίων. Καμία ελπίδα για υπέρβαση από δύο ομάδες που αν μη τι άλλο, κάτι δείχνουν από καιρού εις καιρόν.

Quiz: Ποιος θα είναι ο επόμενος που θα την κάνει; Υπενθυμίζω ότι έμειναν από τους αρχικούς κόουτς, οι Φερέρ, Χατζάρας, Κατσαβάκης, Καραγεωργίου, Δώνης, Τεννές, Μάουρερ, Λίνεν; Μετά την απόλυση του μέχρι πρότινος τοτέμ Παράσχου, εγώ προσωπικά δεν μπορώ να κάνω πρόβλεψη...

ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΠΑΙΔΙΑ

60 λεπτό και ο ΠΑΟΚ βγαίνει στην αντεπίθεση. Η μπάλα καταλήγει στα πόδια του 35αρη πια Τεό λίγο κάτω από τη μεσαία γραμμή, ο οποίος καθυστερεί αρκετά ώστε να προλάβει να τον κλείσει ο Κυριακίδης που έχει προλάβει να επιστρέψει. Ο Κυριακίδης καταφέρνει να κλέψει τη μπάλα από τον "υπερσεξουαλικό", ανακόπτοντας την αντεπίθεση. Εκείνη τη στιγμή κάτω από τη σέντρα υπάρχουν 4 παίκτες του ΠΑΟΚ και 6 της ΑΕΚ, οι οποίοι μάλιστα είναι και σωστά παρατεταγμένοι στις θέσεις τους. Ο Κυριακίδης μπερδεύεται και χάνει εκ νέου, οπότε μετά από κόντρες η μπάλα καταλήγει στο Χαραλάμπους, ο οποίος σεντράρει σε ένα χώρο που κινούνται αποκλειστικά αμυντικοί της ΑΕΚ. Κάκιστη απομάκρυνση του Τσιρίλο με το κεφάλι, η μπάλα καταλήγει στον Αραμπατζή που πιάνει μονοκόμματο σουτ έξω από την περιοχή από αυτά που ή γίνονται highlight ή γελάει το γήπεδο... Κάθησε το πρώτο και 1-0. Από όλα αυτά, σήμερα η πλειοψηφία του τύπου κατέληξε στο συμπέρασμα πως υπεύθυνος είναι ο Κυριακίδης. Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι...

UNFAIR

Αρης - Λάρισσα και κάποια στιγμή αυτός ο ταλαντούχος αριστερός μπακ Vaggeli ξεκινάει μια κούρσα, περνάει δύο, κουράζεται και λόγω της βαλκανικής του νοοτροπίας φυσικά ξαπλώνει φαρδύς πλατύς στο χορτάρι στην επόμενη επαφή με αντίπαλο, ζητώντας φάουλ. Ο διαιτητής δείχνει σωστά "παίζετε", το αλογάκι καλπάζει προς την αντεπίθεση και τότε επαναλαμβάνεται για μία ακόμα φορά η πλέον μίζερη σκηνή των αγώνων του ελληνικού πρωταθλήματος...

Ο νεαρός παίκτης του Άρεως αποφασίζει να γίνει ο δεύτερος άνθρωπος του πλανήτη που κατέχει όσκαρ και παράλληλα γυρίζει το κεφάλι του στη φωνή "Βαγγεεεελη", οπότε αρχίζει να σφαδάζει από τους πόνους. Οι συμπαίκτες του οπισθοχωρούν με πλάγια βήματα και ταυτόχρονα δείχνουν στους αντιπάλους την Βαγγελιώ που της σπάσαν τα νερά. Οι παίκτες της ΑΕΛ ξεπεζεύουν και πετάνε τη μπάλα εκτός αγωνιστικού χώρου, τηρώντας το "fair" play.
Εν τω μεταξύ η τηλεόραση μεταδίδει το replay της φάσης του τραυματισμού, όπου τη στιγμή της πτώσης ο πλησιέστερος αντίπαλος παίκτης είναι στο ένα μέτρο. Ο Vaggeli σηκώνεται αργά αργά, μορφάζει από τους πόνους και πιάνει τους πίσω χιαστούς, συνεχίζοντας το show. Και ο μεγάλος Τραπεζανίδης, αντί να του τα χώσει, περιγράφει μακάρια τη φάση και προσπαθεί να μας πείσει πως ακριβώς τραυματίστηκε ο πιτσιρικάς.
Τιμή και δόξα στον Sir Alex που φέτος προειδοποίησε τους ανιπάλους ότι έχει δώσει εντολή στους παίκτες του να μη σταματάνε σε αντίστοιχες περιπτώσεις, μέχρι να διακόψει ο διαιτητής. Είναι η πρώτη φορά που δημοσίως o Jose συμφώνησε μαζί του.

ΑΛΗΤΗ ΠΑΝΟΠΟΥΛΕ...

...μας ευνούχισες το παιδί. Ζοριζόταν μέσα στην κουστουμιά, με την κόκκινη την γραβατούμπα. Δεν μπαίνει σε καλούπια ο Σάββας ρε... άστον ελεύθερο και θα σου κάνει την ομάδα να πετάει... Στη φωτό ο Warrel Dane και ο Jeff Loomis των θεών Nevermore, τους οποίους αγαπάει ο κόουτς.

SUCH A LITTLE THING MAKES SUCH A BIG DIFFERENCE

Για κάποιες ομάδες, είναι απλώς θέμα μίας κίνησης για να σώσουν την παρτίδα. Με την έλευση του νέου έτους, ήδη δύο μεταγραφές αρχίζουν την απόσβεσή τους.
1. Τζιμπούρ: Μεγάλη ιστορία. Ο Σταν Κόλιμορ του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πέραν της σχετικής εξωτερικής ομοιότητας, ο τύπος είναι μεγάλος παίχτουρας και παιδί-κουμπί. Στον Εθνικό Αστέρα πέρσι, είχε βγάλει μάτια, στον Ατρόμητο λογικά δεν έχουν ξεχάσει εμφανίσεις όπως αυτή στο 4-3 εναντίον του ΠΑΟ. Τώρα ήρθε η ώρα του Πανιωνίου. Τι πρόβλημα είχε ο Πανιώνιος ως τώρα; Σωστά, το γκολ. Δεν πας μπροστά με Αραβίδη, Καρνέιρο, Μπρέσκα. Προβλέπεται επανάληψη της περσινής ιστορίας με τον Τζιμπούρ σε ρόλο Λουτσιάνο. Προβλέπω 7-10 γκολ και άνετη παραμονή της ομάδας. Επίσης προβλέπω να πλακώνεται στο ξύλο με τον αγαπημένο του ενός εκ των τριών αναγνωστών του μπλογκ, Ενσαλίβα, να ανταλλάσσει μπινελίκια με τον Μπέο και να χτυπάει tattoo πάνθηρα στη βουβωνική χώρα. Άντε, και σύντομα σε μεγάλη ομάδα.
2. Ογκνιένοβιτς: Κλασική περίπτωση αποτυχημένου που του έχει μείνει λίγη ζωή μέσα του. Ο τρίτος πρώην hot Γιούγκος με θητεία στο ισπανικό πρωτάθλημα, που έρχεται φέτος στην Ελλάδα. Από τους άλλους δύο, ο ένας παίρνει πόδι σιγά σιγά (Ντελίμπασιτς), ο άλλος όμως είναι η μεγάλη μου αγάπη (Ντρούλιτς - στην τεσσάρα του Σαββάτου ήταν πάλι κορυφαίος, κι ας μη σκόραρε). Ο Ογκι λέει να μοιάσει στο δεύτερο. Η χθεσινή του εμφάνιση στη Νεάπολη δε φάνηκε να μένει μόνο στο γκολ. Γενικώς το έπαιζε ηγέτης, το οποίο μόνο κακό δεν είναι για μια ομάδα χωρίς μεγάλους παίκτες όπως ο Εργοτέλης. Δεν προβλέπω ότι θα μείνει στην κατηγορία παρόλα αυτά η ομάδα, μόνο εξαιτίας της παρουσίας του. Μακάρι να γίνει γιατί αυτά τα resurrection stories πολύ τα γουστάρω.