Η ΣΚΟΝΤΑ ΞΕΜΠΟΥΚΩΣΕ

Η περσινή χρονιά φαίνεται ότι ήταν μόνο μία κακή παρένθεση. Δεύτερη σερί νίκη για τη Ξάνθη, φέτος στα Πηγάδια, μία έδρα που (με εξαίρεση το περσινό τουλάχιστον ύποπτο τελευταίο ματς κόντρα στον Ηρακλή), παραμένει πολύ δυνατή. Εντύπωση μου έκαναν οι δύο μικροί που παίζουν στην ίδια ευθεία στο κέντρο. Ο Ρίκα που είναι πιο αμυντικογενής και ο Φλίσκας που φαίνεται να ξέρει και καλή μπάλα και βγάζει την ομάδα μπροστά. Πρωτοεμφανίστηκαν πέρυσι, αλλά φέτος ξεκινάνε βασικοί. Για ακόμα μία αγωνιστική, πολύ καλός και ο Κοντοδήμος, ο οποίος εκτός από άριστος πίσω, αρχίζει πια και να κατεβαίνει μέχρι το σημαιάκι, ενώ ο fucking Κιντάνα -that creep can roll- μάλλον το καλοκαίρι έπεσε μέσα στη μαρμίτα με το μαγικό φίλτρο που χαρίζει σοβαρότητα.
Όσο για τον Αστέρα, εμένα καλή ομάδα μου φάνηκε, αρκετά τεχνική μάλιστα. Καλύτερος παίκτης χθες ήταν ο 23χρονος Κανακούδης, για τον οποίο ακούγονται και γράφονται πολύ καλά λόγια. Καλός ήταν και ένας βραζιλιάνος μπροστά, αναστάτωσε την αντίπαλη άμυνα αλλά βούταγε και συνεχώς για να κερδίσει φάουλ. Ας του εξηγήσει κάποιος ότι στη Σούπερ Λίγκα, έχουν και άλλες ομάδες τον Μποροβήλο τους. Νομίζω ότι αυτό είναι και το πρόβλημα του Αστέρα, το οποίο αντιμετωπίζουν και άλλες καλές ομάδες που ανεβαίνουν για πρώτη φορά. Αργούν να συνειδητοποιήσουν τη τεράστια διαφορά μεταξύ Α΄ και Β΄ Εθνικής. Τελευταίο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το Αιγάλεω, που ανέβηκε τρένο και μετά για έναν ολόκληρο γύρο πάλευε να καταλάβει γιατί δε σταυρώνει νίκη, ενώ παίζει ωραίο και επιθετικό ποδόσφαιρο. Όταν περιορίστηκε το "τραλαλά, όλοι μπροστά", το Αιγάλεω έκανε τρεις σερί νίκες και σώθηκε. Για να δούμε, πόσο χρόνο θα χάσει ο Αστέρας μέχρι να βρει τη λύση. Ακόμα πάντως προλαβαίνει...