ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΛΟΥΤΣΙ

Η δουλεμένη στις προπονήσεις κομπίνα ήταν προφανής. Φάουλ λίγο έξω και πλάγια από τη μεγάλη περιοχή. Ο Σίριο τρέχει προς τη στημένη μπάλα, πατάει στο Λουτσιάνο και συνεχίζει να κινείται προς την τελική γραμμή, ελπίζοντας να τραβήξει τον έναν από τους δύο αμυντικούς που σχηματίζουν το τείχος. Ο Λουτσιάνο έχει πια τρεις επιλογές. Η να σεντράρει, ή να κόψει τη μπάλα κάθετα στο συμπαίκτη του (αν δεν πάρει μαζί του αμυντικό) ή να συνεχίσει να κινείται με τη μπάλα παράλληλα στη μεγάλη περιοχή, ψάχνοντας το σουτ. Χθες επέλεξε το τρίτο, απέφυγε ένα τάκλιν και εξαπέλυσε μία βολίδα από το ημικύκλιο, στέλνοντας τη μπάλα στο παραθυράκι. Τρομερό γκολ αλλά... υπάρχει μία μικρή λεπτομέρεια που ξέφυγε της προσοχής του διαιτητή Ζολώτα. Ο Σίριο ποτέ δεν ακούμπησε τη μπάλα! Με άλλα λόγια ο Λούτσι μπορεί να υπερηφανεύεται ότι ξεπέρασε τον Κρόιφ που είχε εκτελέσει πέναλτυ με πάσα, καθότι αυτός εκτέλεσε φάουλ με πάσα... στον εαυτό του. Επειδή μάλιστα σκόραρε κιόλας, αναρωτιέμαι τι θα γράψει η στατιστική. Σκόρερ: Λουτσιάνο. Ασίστ: Λουτσιάνο. Το τέλος της λογικής.
Κατά τα λοιπά, πέρυσι εδώ λέγαμε από το Δεκέμβρη ότι η Λάρισα έχει καβαλήσει το καλάμι στοχεύοντας στο κύπελο, δεν παίζει μπάλα και θα κινδυνέψει (εν μέρει δικαιωθήκαμε). Φέτος αρχές Οκτώβρη η εικόνα είναι τελείως διαφορετική. Η ΑΕΛ έκανε τρομερή εμφάνιση στο Περιστέρι, είχε δοκάρι, χαμένα tete a tete, αποκρούσεις πάνω στη γραμμή, γενικά μία κλάση πάνω από τον Ατρόμητο. Μαγική εικόνα το ματς, η ΑΕΛ στάθηκε άτυχη και έχασε από δύο στημένα του αγέραστου (respect) Λουτσιάνο. Η επιθετική τριπλέτα Κλέυτον, Μπαγιακόκο και Αλεξάνδρου είναι πάρα πολύ καλή, ενώ Σαρμιέντο και Φωτάκης στο κέντρο για την ώρα απαρτίζουν το καλύτερο δίδυμο κεντρικών χαφ στο πρωτάθλημα. Μάλιστα, αν κατάλαβα καλά υπάρχει και κόλπο. Το 4-3-3 γίνεται πολλές φορές 4-5-1 με το Φωτάκη να πηγαίνει δεξιά, το Νικολάου να οπισθοχωρεί λίγο και τον Κλέυτον να παίζει το κλικ του Ματζουράκη (χωρίς ρόμβο όμως, στην ευθεία οι υπόλοιποι τέσσερις, πλύμουθ με 1 κλικ και μονό καπέλο). Συμπαθής και ο Κυριακίδης που καλύπτει όλους τους χώρους μπροστά από την άμυνα. Αν στρώσει και λίγο η άμυνα, η ΑΕΛ (που έχει και καλό πάγκο) τερματίζει άνετα εξάδα.
Εύφημο μνεία στο ναύτη Νεκτάριο Αλεξάνδρου, ο οποίος αν συνεχίσει έτσι, θα κάνει τον Αλωνεύτη μακρινή ανάμνηση στο κάμπο.