Monday, October 01, 2007

TOP-5 (Η ΝΕΑ ΣΤΗΛΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ)

Παρότι η διαιτησία άρχισε πάλι να μονοπωλεί το ενδιαφέρον, παρότι άρχισαν τα ξυλίκια κι οι τσαμπουκάδες μέσα στα γήπεδα (ειδικά στην Κρήτη) παρότι ο κόσμος άρχισε πάλι να το χαλαρώνει, παρότι κάνα-δυο ματς ήταν για τα πανηγύρια (Αστέρας κι Ηρακλής είναι πιο τρυφεροί κι από την καρδιά ενός μαρουλιού), εγώ επιμένω. Φέτος θα δούμε καλύτερη μπάλα... Δεν έχω κάποιο gut feeling (δεν είμαι τέτοιος τύπος), δεν έχω κάποια απτή απόδειξη, πέρα από το top-5 των φάσεων του Σαββατοκύριακου... Πάμε:
5. Έμερσον Ντε Αντράντε Σάντος (Αστέρας Τρίπολης - Ηρακλής)
Ο μόνος παίκτης από τους ξένους που έφερε ο Μπέος που δείχνει ότι δεν είναι παντελώς άχρηστος. Ψιλοταλαιπωρεί τη μπάλα, το παίζει σβούρας αλλά τουλάχιστον κάτι κάνει. Αποκορύφωμα το υποδειγματικό ένα-δύο που παίζει με το Νικολόπουλο (που ανεξήγητα δεν ξεκίνησε το ματς, χάνοντας τη θέση του από κάποιον Μπένκο) για να βγάλει τον Ήρα αντεπίθεση, και εκεί να τα σκατώνει με ένα πλασέ επιπέδου εταιρικού 5x5. Ο τύπος φοράει το 10 του Ηρακλή, ας μην το ξεχνάμε... Δύσκολα τα πράγματα Αντώνη...
4. Σάλες Ντε Σαντάνα Λεάντρο "Λεοζίνιο" (ΟΦΗ - Εργοτέλης)
Δεν κατάλαβα ακόμα τι σόι παίκτης είναι, σίγουρα όμως ελάχιστοι στην κατηγορία δεν το σκέφτονται πριν τραβήξουν τέτοια τούβλα από απόσταση. Το ένστικτό του είναι πλήρως μπαλαδόρικο. Μ' αρέσει.
3. Ιμπραΐμα Μπακαγιόκο (Ατρόμητος - Λάρισα)
Όταν πρωτοέμαθα ότι επιστρέφει, πίστευα ότι πήγε στον Κάμπο για να αρχίσει η τιμητική του σύνταξη. Κι όμως, μόνος του ανεβάζει την ΑΕΛ τρία επίπεδα. Η προσποίησή του σε μια φάση του α' ημιχρόνου, που σακουλιάζει τον αμυντικό είναι μαγεία. Ο τύπος μένει μόνος και τραβάει μια σουτάρα με το δεξί, χωρίς να χάσει ούτε nanosecond. Εκεί Μιχαηλίδης σώζει την παρτίδα και ανοίγει το δρόμο για τα καραγκιοζιλίκια του β' ημιχρόνου.
2. Γιοστ Τερόλ (Βέροια - Ξάνθη)
Η καλύτερη απόκρουση που έχω δει εφέτο (sic). Ο Μπάρκογλου δε χρησιμοποιεί το χέρι αυτή τη φορά αλλά βρίσκεται στην κατάλληλη θέση να καθαρίσει το ματς. Το σουτ είναι δυνατό κι εύστοχο αλλά το Ολλανδικό τέρας πετάγεται σαν το Φάντομ Ντακ και τη βγάζει έξω με στιλ. Θεός. Είπαμε η Βέροια δεν είναι για κλάματα φέτος, θα κουράσει πολύ κόσμο.
1. Στέλιος Κοζανίδης (Καστοριά - Εθνικός Αστέρας)
Ο μόνος Έλλην του top-5 και ο μόνος βηταεθνικιώτης (ξαναμαναsic). Είδε τι πήγε να κάνει ο Λουαλούας το Σάββατο και αποφάσισε να του δείξει πώς εκτελούν από απόσταση. Το γκολ του εναντίον της Καστοριάς απλά δεν παίζεται. Σουτ από τα σαράντα μέτρα, κατευθείαν στο παραθύρι, δεύτερη νίκη για Καισαριανή και πάμε γι' άλλα. Πραγματικός εργάτης των ελληνικών γηπέδων.
Υ.Γ. Όσο για τα τραγελαφικά της εκπομπής των Αντώνηδων, με την παρέμβαση του Δώνη, έχω να πω το εξής: Μπορεί ο Δώνης να αρχίζει να χάνει το δίκιο του με την πολλή την γκρίνια αλλά η ερώτηση που έκανε στον Κάρπετ ("κι εσύ πώς το 'ξερες ότι η ΑΕΛ θα περάσει χειρουργείο;") έμεινε αναπάντητη. Καλή η πλάκα Κάρπετ, αλλά πρέπει σιγά σιγά να έχουμε και στοιχεία...

5 comments:

geokalp said...

Απολαμβάνω το επίπεδο αυτού του βλογ! Keep up!

ximaleo said...

Για το γκολ του Κοζανίτη δε ξέρω, αλλά διαφωνώ για τη φάση του Έμερσον. το μόνο ενδιαφέρον ήταν ότι άλλαξαν δύο φορές τη μπάλα με τη μία, αλλά μέχρι εκεί. Αντ' αυτού , Θα έβαζα το γκολ του Γκαλέτι (εκτός αν μπαίνει πάγος και στο τοπ-5?)

THE NIVA said...

Αν είναι να βάλουμε και τα ΠΟΚ μέσα (που θα τα έβαζα, απλώς δε μου βγήκε κάτι πολύ καλό), νομίζω φάση-κλειδί είναι το (σ)φαλτσαριστό σουτ στη δοκό του Λουαλούα

geokalp said...

ο Λουα^2 ήταν μάλλον λίγο κουρασμένος σ'αυτή τη φάση...

ekswfrenwn said...

@niva:Ο Κοζανίδης είναι φοβερός μπαλαδόρος.Ο θείος μου που τον ξέρει προσωπικά μου από την εποχή που έπιαζε στο Ρέθυμνο(γύρω στο 92-93) μου είχε πει ότι ξέρει φοβέρη μπάλα απλά είναι πόλυ "τρυφερός" να κάνει καριέρα.Πάλι τούβλο πέταξε;

Α,και κάτι ψιλοάσχετο:είστε να πάμε για κάνα 5*5: